Dadi Wong Jujur: Dititipke HP, Malah Tak Gawe Foto Selfie

Dadi Wong Jujur: Dititipke HP, Malah Tak Gawe Foto Selfie

MEMERANDOM.COM
Kadang munggah, kadang mudun. Kadang seneng, kadang mumet koyo utang bank. Tapi siji sing kudu dieling-eling, dadi wong kuwi kudu jujur. Jujur kuwi ora mung ora ngapusi, tapi ya jujur karo awake dhewe. Nah, iki ono crito babagan kejujuran sing rada nyeleneh, tapi mugo-mugo iso dadi pelajaran kanggo awake dhewe kabeh.

Ceritane ngene, jenengku sebut wae Paijo (ben ora ketahuan). Aku iki wong ndeso sing lagi nyoba ngadu nasib nang kutho. Kerjoku serabutan, kadang dadi tukang parkir, kadang dadi badut ulang tahun (lumayan kanggo nambal kebutuhan). Nah, suatu hari, pas lagi nunggu orderan badut, aku ketemu karo mbak-mbak ayu, jenenge sebut wae Mbak Ayu (yo ben podo ae).

Mbak Ayu iki lagi bingung, HP-ne batraine entek, arep golek colokan ora ketemu. Trus deweke njaluk tulung aku, "Mas, titip HP-ku sebentar ya, aku mau cari colokan di warung sebelah."

Nah, disinilah godaan dimulai. Dalam hati aku ngomong, "Waduh, HP apik iki. Nek tak bukak galeri, kira-kira isine opo yo?" Tapi, langsung tak tepis pikiran elek kuwi. Aku eling pesen simbah, "Jo, dadi wong kuwi sing jujur. Ojo ngapusi, ojo nyolong, ojo ngrasani tonggo."

Tapi, setan kuwi pancen pinter nggudo. "Alah, Paijo, mung ndelok tok ae kok. Ora bakal ketahuan." Akhire, aku kalah karo godaan. Tak bukak HP-ne Mbak Ayu. Tak scroll galeri foto. Isine foto-foto Mbak Ayu sing ayune koyo bidadari lagi mudun nang bumi.

Trus, ide edan muncul nang otakku. "Wah, kesempatan iki. Mumpung HP-ne nang aku, tak gawe foto selfie wae. Sopo ngerti iso dadi kenangan."

Akhire, tak siapke HP-ne. Tak pasang pose sing paling keren (padahal yo tetep elek). Cekrek! Cekrek! Cekrek! Ora tanggung-tanggung, aku foto selfie sampe 600 jepretan! Bayangno, memori HP-ne Mbak Ayu langsung kebak mergo fotoku sing ora penting kuwi.

Sakwise puas foto selfie, Mbak Ayu teko. Deweke matur nuwun banget wis dititipi HP. Aku yo mung mesem kecut.

"Mas, maaf ya ngerepotin. Oh ya, Mas tadi buka HP-ku ya?" pitakone Mbak Ayu karo ndelok aku curiga.

Dadi Wong Jujur: Dititipke HP, Malah Tak Gawe Foto Selfie

Jantungku langsung deg-degan koyo arep copot. Keringet dingin mulai metu nang bathuk. Akhire, aku ngaku. "I-iyo, Mbak. Tapi aku ora niat elek kok. Aku mung… mung…"

"Mung opo, Mas?"

"Mung… mung pengen foto selfie nganggo HP-ne Mbak Ayu," jawabku karo ndingkluk isin.

Mbak Ayu langsung ngguyu ngakak. "Ya ampun, Mas. Aku kira kenapa. Ya udah deh, nggak apa-apa. Lain kali bilang aja kalau mau foto selfie."

Trus, Mbak Ayu njaluk nomer WA-ku. Sakwise kuwi, deweke sering nge-chat aku. Kadang ngajak ngopi, kadang ngajak nonton film. Akhire, aku karo Mbak Ayu dadi kanca cedhak.

Moral saka crito iki opo? Dadi wong jujur kuwi pancen abot. Tapi, nek awake dhewe jujur, urip bakal luwih penak. Sopo ngerti, kejujuran kuwi iso nggawa berkah sing ora disangka-sangka. Ojo lali, kejujuran kuwi penting, tapi ojo lali yo karo ngopi ben ora spaneng!

Nah, giliran kowe!

  • Pernah ora ngalami kejadian nyeleneh mergo kejujuran? Share ceritamu nang kolom komentar!
  • Setuju ora nek kejujuran kuwi penting? Kenapa?
  • Kira-kira, nek dadi Paijo, kowe bakal ngapusi opo ngaku? Alesane opo?

Ayo, rameke kolom komentar! Sopo ngerti, ceritamu iso dadi inspirasi kanggo wong liyo! Matur nuwun!

(red)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *