MEMERANDOM.COM –
Bocah TK Ngerap ‘Jaran Goyang’ di Acara Tujuhbelasan: Lebih Merdeka dari Bung Karno!"
Pembukaan:
Merdeka! Merdeka! Merdeka! Biasane, yen krungu kata "merdeka," pikiran langsung mlumpat nang upacara bendera, lomba balap karung sing debune kemrosak nang irung, utawa mangan kerupuk sing angel banget. Tapi, tahun iki, nang kampungku, merdeka kuwi nduwe makna sing luwih… out of the box. Bayangno wae, cah TK, sing biasane mung ngapal ABC karo nyanyi "Balonku Ada Lima," ujug-ujug munggah panggung, nyekel mic, terus… ngerap! Ora mung ngerap biasa, lho. Lagune… "Jaran Goyang!"
Isi:
Kabeh iki dimulai pas rapat panitia tujuhbelasan. Pak RT, sing biasane serius koyo lagi ngitung utang, ujug-ujug ngusulke ide sing ora umum. "Piye yen tahun iki ono penampilan sing bedo? Ojo mung joged-joged utowo nyanyi lagu nasional terus. Sing luwih… kekinian!"
Bu RW langsung nyaut, "Lha terus opo, Pak RT? Dangdut koplo karo biduan sing klambine kurang bahan?"
Pak RT langsung geleng-geleng kepala. "Yo ora ngono, Bu! Aku mikire… ngerap! Tapi sing ngerap… bocah TK!"
Kabeh langsung meneng. Koyo lagi ndelok alien mendarat nang tengah lapangan. Ngerap? Bocah TK? Seriusan iki? Tapi, dasar wong Indonesia sing seneng tantangan, akhire usulane Pak RT disetujui.
Mulai lah proses audisi. Bocah-bocah TK dikumpulke, diwenehi lagu "Jaran Goyang" versi instrumental. Sing pertama maju, jenenge Budi. Budi iki bocah sing paling ndableg nang kelas. Biasane, yen disuruh nulis, malah nggambar Ultraman. Tapi, pas nyekel mic, Budi langsung berubah dadi Eminem versi cilik.
"Jaran goyang, jaran goyang, kowe tak sayang…" Budi ngerap karo gaya sing koyo rapper profesional. Tapi, yo ngono kuwi, lirik sing diucapke ora jelas, campur aduk karo logat medok khas bocah TK.
"Budiii… ojo banter-banter! Ora ngerti opo sing kok omongke!" Bu Guru TK mbengok seko pinggir panggung.
Tapi Budi ora peduli. Dheweke terus ngerap, luwih semangat maneh. Sampai akhire, mic sing dicekel ucul, njuk tiba nang lemah. Byuuuur! Spontan kabeh wong ngguyu ngakak.
Sing lucu maneh, pas giliran Ani. Ani iki bocah sing paling kalem nang kelas. Yen disuruh ngomong, kudu diceluk ping telu. Tapi, pas munggah panggung, Ani langsung berubah dadi Nicki Minaj versi imut.
Ani ngerap karo gaya sing luwih alus, tapi tetep ora jelas. "Jaran… jaran… goyang… goyang… Aku… sayang… kowe…"
Tapi, sing nggawe kabeh wong ngguyu, pas Ani lali lirik. Dheweke langsung meneng, mikir keras. Terus, ujug-ujug dheweke nyanyi lagu "Twinkle Twinkle Little Star" versi Jawa.
"Lintang-lintang alit, koyo inten nglangit…"
Kabeh wong langsung tepuk tangan meriah. Ani bingung, tapi dheweke tetep neruske nyanyi. Akhire, Ani dadi bintang dadakan nang acara audisi kuwi.
Pas hari H, bocah-bocah TK kuwi tampil nang panggung. Budi tetep karo gaya rapper ndablege, Ani tetep karo lagu "Twinkle Twinkle Little Star" versi Jawa. Tapi, sing penting, kabeh wong seneng. Kabeh wong ngguyu. Kabeh wong rumangsa merdeka.
Ora mung kuwi, lho. Sakwise penampilan bocah TK kuwi, acara tujuhbelasan dadi luwih meriah. Lomba balap karung dadi luwih seru. Lomba mangan kerupuk dadi luwih menantang. Bahkan, Pak RT lan Bu RW sing biasane tegang, dadi luwih akrab lan luwih sering ngguyu.
Mungkin, kuwi sing diarani semangat kemerdekaan sing sejati. Ora mung bebas seko penjajah, tapi uga bebas seko kebosanan lan keseriusan. Bebas ngguyu lan seneng-seneng bareng.
Penutup:
Dadi, piye menurut kowe? Apa bocah TK ngerap kuwi ide sing konyol utawa malah brilian? Share pendapatmu nang kolom komentar, yo! Ojo lali, merdeka kuwi hak kabeh wong, termasuk bocah TK sing pengen ngerap "Jaran Goyang"!
Lan ojo lali, yen kowe duwe crita lucu utowo nyeleneh liyane seputar acara tujuhbelasan, monggo dicritake nang kolom komentar. Sapa ngerti, critamu iso dadi inspirasi kanggo acara tujuhbelasan tahun ngarep! Merdeka!
(red)