MEMERANDOM.COM –
Mangan, turu, ngopi, sesekali nggragas update status. Tapi kok yo mumet? Kok yo rasane abot ngungkuli utang nang rentenir? Apa mergo kakehan mikir sing ra penting? Opo mergo kurang ngopi? Utawa jangan-jangan… mergo kowe durung ngerti carane menikmati kemumetan iki?
Yo wis, daripada mumet dewekan, mending ngumpul nang kene. Tak critani pengalaman-pengalaman nyeleneh sing mungkin wae kowe ngalami. Siapa tahu, bar maca iki, mumetmu dadi rada entheng, utawa malah tambah mumet. Lha iku urip, Bro!
(Isi)
Aku pernah ngalami kejadian sing sakjane yo sepele. Ceritane ngene, pas lagi nang warung kopi, pesen kopi joss. Lagi enak-enak nyruput, ujug-ujug ono bapak-bapak lungguh nang sebelahku. Bapak iku ndelok aku karo mesem-mesem misterius. Aku yo rada kaget, ono opo iki?
"Mas, kopi joss iku enak yo?" takone bapak iku.
"Nggih, Pak. Enak banget. Bapak pengen nyoba?" jawabku.
"Ora, Mas. Aku mung mikir, ngopo yo wong kok seneng kopi joss? Padahal yo kopi biasa dicemplungi areng."
Jleb! Rasane koyo disamber gledek nang awan sing peteng ndedet. Pertanyaan bapak iku langsung nggawe aku mikir keras. Bener yo? Ngopo aku seneng kopi joss? Apa mergo sugesti? Apa mergo areng iku sing nggawe beda? Utawa mung mergo aku pengen katon keren nang ngarepe bapak iku?
Seko kono, aku dadi overthinking. Mikir nganti tekan ngendi-endi. Mikir ngopo pitik kok nyebrang dalan. Mikir ngopo uyah kok asin. Mikir ngopo kok aku kok durung sugih-sugih. Padahal sakjane, yo wis ngopi wae. Ra sah kakehan mikir.
Liyo crito meneh. Aku pernah kelangan kunci motor. Wis tak ubek-ubek sak omah, ora ketemu. Nang njero lemari, ngisor kasur, nganti nang njero kulkas barang tak goleki. Akhire, saking gemese, aku nganti ngomong dewe: "Kunci iki kok yo ilang terus! Ngopo ora ndang muncul wae!"
Lha kok yo tenan! Ujug-ujug kunci iku nongol dewe nang ngarepku. Jebule… nyantel nang rambute bojoku! Bojoku yo bingung, aku yo bingung. Tapi yo wis, sing penting kunci ketemu.
Seko kono aku belajar, kadang masalah iku sakjane cedhak banget. Mung wae, mergo kakehan mikir, dadi ora katon. Ibarate koyo ngitung kancing baju sing ra ono entèk-entèké.
(Penutup)
Nah, kuwi mau crito-crito nyeleneh sing tak alami. Sakjane sederhana, tapi kok mumet. Tapi yo ngono iku urip. Ono seneng, ono susah, ono mumet, ono ngakak. Sing penting, ojo lali ngopi lan tetep eling marang Gusti.
Saiki giliranmu. Ono pengalaman nyeleneh liyane sing pengen mbok bagi? Critakno nang kolom komentar, yo! Sapa ngerti, critamu iso nggawe wong liyo ora mumet dewekan. Urip iku sakjane sederhana, kok. Mung wae, kadang awake dhewe sing nggawe ruwet. Ojo lali, guyon iku penting! Ben urip ora kaku koyo kanebo garing. Matur nuwun!
(red)