(Pembuka)
Eh, kowe ngerti ora? Nek arep golek spot healing sing paling ampuh sak ndonya, ora perlu adoh-adoh menyang Bali utawa Maldives. Cukup mampir ning warung sebelah kuburan! Yo, bener, warung sing tembok mburi langsung nyambung karo pager kuburan. Ojo kaget, ojo wedi, justru ning kono kuwi lho, sumber ketenangan lan inspirasi sing ora bakal kowe temokke ning cafe-cafe hits sing isine bocah-bocah gaul kabeh.
(Isi)
Jenenge warunge "Warung Mbah Darmi". Mbah Darmi iki wis dodolan ning kono sekitar 30 tahunan. Rumangsamu ora merinding dodolan ning sebelah kuburan? Eits, ojo salah! Mbah Darmi justru ngaku nek dheweke malah akrab karo "penghuni" kono. Kadang, nek pas sepi, Mbah Darmi malah ngobrol karo wit kamboja sing umure wis ratusan tahun. Jarene sih, wit kamboja kuwi sing dadi "sesepuh" ning kuburan kono.
Sing marai unik meneh, warunge Mbah Darmi iki ora mung didatengi wong-wong sing arep ngopi karo ngerokok. Tapi yo akeh sing teko kanggo "healing". Healing ning warung sebelah kuburan? Piye carane? Yo, healing ala Mbah Darmi iki sederhana tapi nancep ning ati.
Pertama, kowe kudu pesen kopi pahit. Kopi pahit kuwi simbol saka urip sing kadang yo pait. Tapi, ojo kuatir, Mbah Darmi bakal nambahi gula aren sing manis, dadi ngelingake kowe nek ning urip kuwi tetep ono kebahagiaan, sanajan sithik.
Sakwise ngopi, kowe kudu lungguh ning kursi plastik sing madhep kuburan. Rasakno angin sepoi-sepoi sing nggawa aroma kembang kamboja lan lemah teles. Ning kono, kowe bakal ngrasakno ketenangan sing ora bakal kowe temokke ning keramaian kota.
Mbah Darmi biasane bakal takon, "Ono masalah opo, nduk/le? Critakno wae, ora opo-opo. Sing penting ojo lali bayar kopi."
Nah, ning kono kuwi kowe bisa curhat sak karepmu. Ora perlu wedi dihakimi utawa diomongke ning mburi. Soale, sing krungu curhatanmu yo mung Mbah Darmi, wit kamboja, lan "penghuni" kuburan. Anggep wae kabeh kuwi dadi saksi bisu saka kabeh uneg-unegmu.
Aku dewe wis sering banget healing ning warunge Mbah Darmi. Tau pas lagi patah hati mergo diputuske pacar, aku nangis sesenggukan ning kono. Mbah Darmi mung mesem karo ngelus-elus pundhakku.
"Urip kuwi pancen ngono, nduk. Kadang ketemu sing apik, kadang ketemu sing ora. Sing penting, kowe kudu tetep kuat lan ojo nganti lali karo awake dhewe."
Omongane Mbah Darmi kuwi koyok mantra sing langsung nyerep ning atiku. Sak naliko, aku ngrasakno entheng lan semangatku bali meneh.
Ono crito liyo sing luwih nyeleneh meneh. Ono bocah lanang sing teko ning warunge Mbah Darmi mergo stress karo skripsine. Wis pirang-pirang dino ora turu, ora mangan, pikirane mumet koyok benang kusut.
Mbah Darmi banjur ngongkon bocah lanang kuwi turu ning lincak ngarep warung. Diwenehi bantal guling sing isine kapuk randu. Sak jam kemudian, bocah lanang kuwi tangi karo seger buger koyok bayi. Jarene sih, pas turu, dheweke ngimpi ketemu karo eyang buyute sing ngongkon dheweke ngibadah lan njaluk ngapura marang wong tuwa. Sakwise kuwi, bocah lanang kuwi langsung semangat nggarap skripsine lan ora suwe banjur lulus.
Ajaib, yo? Tapi yo ngono kuwi kahanan ning warung sebelah kuburan. Ora mung kopi pahit lan udud klembak menyan sing dadi andalan, tapi yo ono energi positif sing ora kasat mata sing bisa nambani atimu sing lagi loro.
Aku tau takon Mbah Darmi, "Mbah, kok warung iki iso dadi spot healing sing ampuh ngene?"
Mbah Darmi mung mesem misterius. "Yo mergo ning kene ono keseimbangan. Ono urip, ono mati. Ono seneng, ono susah. Kabeh kuwi nyawiji dadi siji. Dadi, nek kowe pengen nemokke ketenangan, yo kudu gelem ngadhepi kabeh kuwi."
(Penutup)
Nah, kuwi mau crito tentang "Spot Healing di Warung Sebelah Kuburan". Piye, tertarik ora kowe nyobo healing ning kono? Ojo lali, nek teko kono, pesen kopi pahit, curhat sak karepmu, lan rasakno dewe energi positif sing ono ning kono.
Saiki, giliranmu crito! Ono pengalaman nyeleneh opo sing tau kowe alami ning warung sing cedhak karo kuburan utawa panggonan sing angker? Share ning kolom komentar yo! Sopo ngerti, critomu iso dadi inspirasi kanggo wong liyo sing lagi butuh healing. Ojo lali di-share artikel iki nek kowe ngeroso artikel iki bermanfaat. Matur nuwun!
(red)
