MEMERANDOM.COM –
Mugi-mugi apik-apik wae yo. Aku di sini kangen banget karo kowe. Kangen karo teksturmu sing kenyal-kenyal nggemeske, karo aroma bumbu kacangmu sing ngundang-undang, karo kabeh sing ana ning awakmu. Mungkin iki kedengarane lebay, tapi yo piye maneh, aku pancen lagi kasmaran karo siomay.
Iki lho, aku lagi ngalamun dewe ning ngarep laptop, nyambi ngombe kopi. Ujug-ujug atiku kelingan kowe. Kelingan pertama kali ketemu kowe ning pinggir dalan, pas aku lagi ngoyak deadline tugas kuliah. Wetengku wis krucuk-krucuk koyo orkestra, untunge ono kowe, siomay sing dadi penyelamat.
Pas kuwi, tukang siomay-ne nyawang aku koyo ngerti nek aku lagi butuh hiburan. "Mbak, siomay-ne nggih? Komplit?" pitakone. Aku mung manthuk karo mesem kecut. Pas siomay-ne teko, wah… koyo ndelok malaikat mudun saka langit. Langsung tak sikat entek tanpa sisa.
Sakwise kuwi, siomay dadi bagian penting ning uripku. Nek lagi mumet mikir tugas, langsung ngajak kanca-kanca nggolek siomay. Nek lagi seneng bar entuk nilai apik, yo tetep siomay sing dadi pelampiasan. Malah, pernah saking cintane karo siomay, aku nganti ngimpi dadi tukang siomay sukses sing duwe cabang ning ngendi-endi. Edan tenan!
Sing paling tak senengi saka siomay kuwi yo bumbu kacange. Bumbu kacang sing kental, manis, pedas, gurih… ah, komplit! Nek mangan siomay tanpa bumbu kacang, koyo urip tanpa cinta. Hambar! Pernah suatu ketika, aku lagi mangan siomay ning warung favoritku. Saking nikmate, aku nganti ora sadar nek bumbu kacange nyiprat ning irung. Untunge ora ono sing ndelok, nek ora yo isin puol!
Tapi yo ngono kuwi urip. Ono seneng, ono susah. Ono bumbu kacang, ono kecap. Koyo hubungan asmaraku karo siomay. Ono kalane aku bosen, pengen nyoba panganan liyane. Tapi tetep wae, ujung-ujunge aku bali maneh ning siomay. Koyo lagu lawas sing lirik-e "Kau bagaikan candu bagiku…". Halah, opo meneh iki?
Sakjane, siomay kuwi ora mung sekadar panganan. Siomay kuwi simbol kebersamaan, simbol kebahagiaan, lan simbol kemudahan. Bayangno wae, pas kumpul karo keluarga utowo kanca-kanca, terus ono sing nawani siomay. Wah, langsung rame! Kabeh padha rebutan, padha guyon, padha crita. Siomay dadi perekat sing kuat kanggo hubungan sosial.
Lagi mikir-mikir, opo yo aku kudu nulis puisi kanggo siomay? Opo yo kudu tak gawekne lagu? Ah, rasah! Sing penting aku tetep tresna karo siomay, lan siomay tetep dadi bagian penting ning uripku. Aku berharap, hubungan asmaraku karo siomay iki bakal langgeng nganti akhir hayat. Amin!
Tapi ngomong-ngomong soal siomay, aku dadi kelingan critane kancaku. Dheweke kuwi penggemar berat siomay, nganti saben dino kudu mangan siomay. Suatu hari, dheweke lara weteng gara-gara keseringan mangan siomay sing ora resik. Kapok? Ora! Dheweke tetep wae mangan siomay, tapi saiki luwih ati-ati anggone milih warung siomay. Edan tenan!
Yo wis yo, Sayang. Cukup semene wae surat cintaku kanggo kowe. Aku wis ora sabar pengen ketemu kowe sesuk. Sesuk tak jak kowe mangan siomay ning warung langgananku yo. Dijamin, kowe bakal ketagihan!
Oiya, aku duwe pitakonan kanggo kowe. Siomay favoritmu kuwi sing koyo ngopo? Sing nganggo bumbu kacang kental, sing nganggo kecap akeh, opo sing nganggo lombok setan? Share ning kolom komentar yo! Aku pengen ngerti selera siomay-mu.
Salam sayang dari penggemar siomay-mu yang paling setia,
(Nama Kamu)
Penutup:
Nah, kuwi mau surat cinta kanggo siomay versi aku. Piye, lucu ora? Opo malah garing? Hehehe… Sing penting, aku wis nyoba ngungkapke rasa tresnaku karo siomay. Saiki giliranmu! Ceritakan pengalamanmu sing paling konyol karo siomay ning kolom komentar yo! Ojo isin-isin, mergo kabeh wong kuwi nduwe crita unik karo siomay. Ayo, ramaikan!
(red)